Η Οροβίλ (Auroville) σχεδιάστηκε το 1968 από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ροζέ Ανζέ, σαν ο ουτοπικός παράδεισος που εμπνεύστηκαν ο Σρι Αρουμπίντο, διάσημος Ινδός ποιητής, φιλόσοφος και επαναστάτης του 20ου αιώνα και η συνεργάτιδα του Μίρα Αλφάσα, Γαλλίδα ζωγράφος και οπαδός του μυστικισμού, που έμεινε γνωστή στην Ινδία με το όνομα «Μητέρα».
Βρίσκεται στη Νότια Ινδία, 150 χιλιόμετρα από τη μεγαλούπολη Τσενάι. Είναι μία πόλη χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές ή εθνολογικές διακρίσεις. Ο σκοπός της Οροβίλ είναι να συνειδητοποιήσουμε την ανθρώπινη ενότητα.Είναι χτισμένη μέσα στο πράσινο, με διάσπαρτα κτίρια ? φουτουριστικής(μοντέρνας) συνήθως αρχιτεκτονικής ? και με εκείνο το χρυσό, διαστημικής αισθητικής, μνημείο που είναι και το σύμβολό της (Matrimandir).
Τα κτίρια της πόλης εμπνέουν θαυμασμό, αφού όλα είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με πειραματικές αρχιτεκτονικές τεχνικές ώστε να λειτουργούν εκμεταλλευόμενα πλήρως τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Οι άνθρωποι εδώ έχουν πνευματικές αναζητήσεις ? αυτό έκανε τους περισσότερους να αφήσουν τις κανονικές ζωές τους ? είναι επικοινωνιακοί και τους αρέσει να φιλοσοφούν. Δεν έχουν άγχος αν και όλοι έχουν μια δουλειά να κάνουν. Δεν τους απασχολούν τα χρήματα. Το κόστος ζωής είναι ελάχιστο και οι μισθοί συμβολικοί για τα δικά μας δεδομένα (80-90 ευρώ). Με αυτά τα χρήματα μπορούν να έχουν στέγη ? που κατά βάση είναι δωρεάν για τους μόνιμους κατοίκους ? φαγητό (από την ηλιακή κουζίνα) και ψώνια από το σουπερμάρκετ, στο οποίο δίνουν 35 ευρώ το μήνα και προμηθεύονται ό,τι θέλουν.
Για να γίνεις κάτοικος στην Οροβίλ, θα πρέπει να συντηρήσεις τον εαυτό σου για έξι μήνες με ένα χρόνο. Να πληρώνεις το νοίκι σε έναν από τους ξενώνες και μετά ? εφόσον επιθυμείς και σε αποδεχτεί η επιτροπή ? μπορείς να γίνεις μόνιμος κάτοικος.
Η Οροβίλ είναι ένα πείραμα προς μία κοινωνία της «επόμενης» εποχής. Ακούγεται φιλόδοξο, ίσως και ματαιόδοξο πάντως οι άνθρωποι εδώ πιστεύουν σ? αυτό. Παράγουν έργο σε ερευνητικό, επιστημονικό και πολιτισμικό επίπεδο, φροντίζουν το περιβάλλον τους (η ηλιακή ενέργεια παίζει σημαντικό ρόλο εδώ) και στον ελεύθερο χρόνο τους παρακολουθούν θέατρο και χορό, εξασκούν γιόγκα και διαλογισμό και ζουν όπως όλοι μας, εφόσον το επιθυμούν. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά απαγορεύονται αυστηρά.
Παρόλο που σχεδιάστηκε για να εξυπηρετήσεις 50.000 κατοίκους, έως τώρα φιλοξενεί περίπου 2.400 κατοίκους, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι Ινδοί.
πηγή:www.auroville.org – egpaid.blogspot.com/
Επιμέλεια: Αχιλλέας Θ.